De Bossche gemeenteraad barst van de jonge bestuurskundestudenten – en hun varianten. Slimme types, dat zeker, maar je zou bijna denken dat ze politiek bedrijven als een theoretische oefening. Kadernota’s, moties, amendementen: daar worden ze enthousiast van. Maar contact met echte mensen? Dat gebeurt alleen als het stadskantoor een ‘werkbezoekje’ organiseert – alsof de wijk een soort politieke dierentuin is.
Zo vervreemdt de politiek van de stad. Want als je alleen vergadert over beleid, maar nooit hoort wat er leeft, dan snap je uiteindelijk niet meer voor wie je het allemaal doet. Terwijl politiek begint bij de straat, bij de buurt, bij de verhalen van bewoners. Dáár liggen de echte vraagstukken – niet in beleidsstukken van dertig pagina’s.
Leefbaar ’s-Hertogenbosch staat met beide benen in de samenleving. We luisteren, spreken mensen op straat, en vertalen hun zorgen naar concrete actie. Geen politiek van bovenaf, maar van onderop.
Want een raadslid hoort geen beleidsmachine te zijn. Een raadslid is er voor de mensen.
